Wspomnienie bł. Stanisława Papczyńskiego MIC - 18 maja

O. Stanisław od Jezusa i Maryi Papczyński, moderator Bractwa Matki Bożej Łaskawej, Generał Zgromadzenia Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia NMP obchodzi wspomnienie liturgiczne w rocznicę swoich urodzin. Naukę zaczął w szkole parafialnej w rodzinnym Podegrodziu, i kontynuował ją w Nowym Sączu. Miał trudności z nauką, jednak opanowując własny temperament i pokonując trudności materialne oraz związane z pochodzeniem społecznym, wytrwale i owocnie uczył się w coraz to wyższych szkołach: w Podegrodziu, Nowym Sączu, Jarosławiu, w kolegium pijarów w Podolińcu, kolegium jezuitów we Lwowie, skąd musiał uciekać przed Kozakami. Dokończył wykształcenia ogólnego i filozoficznego w kolegium jezuitów w Rawie Mazowieckiej. Miał wówczas 23 lata. Kształcił się też krótko w kolegium jezuickim w Jarosławiu, potem udał się do kolegium jezuitów we Lwowie, gdzie jednak nie został przyjęty. 

Dalszą naukę podjął kolejno w kolegium pijarów w Podolińcu i w kolegium jezuitów we Lwowie; musiał to miasto opuścić z powodu wojny; trafił także do kolegium jezuitów w Rawie Mazowieckiej. Po ukończeniu nauki zdecydował się wstąpić do zakonu pijarów z powodu maryjnego charakteru tego zgromadzenia.

Wkrótce po przyjęciu świeceń kapłańskich 12 marca 1661 roku, jako cenionego spowiednika i kaznodzieję przeniesiono o. Papczyńskiego do Warszawy. Pracował jako kaznodzieja, moderator bractwa Matki Bożej Łaskawej, prefekt w kolegium, dwukrotnie był czasowym zastępcą rektora w domu zakonnym w Warszawie. Z jego posługi w konfesjonale korzystali m.in. prałaci, biskupi i senatorowie oraz inni dostojnicy, a nawet królowie (Jan III Sobieski czy nuncjusz Antoni Pignatelli(przebywającego w Polsce w latach 1660-1668), późniejszy papież Innocenty XII). Jako gorący czciciel Matki Najświętszej w latach 1663-1667 kierował bractwem Matki Bożej Łaskawej, Patronki Warszawy, której obraz znajdował się wówczas w kościele pijarów przy ul. Długiej.